Mutacje w DSTYK i dominujące wady rozwojowe dróg moczowych AD 4

Testy immunohistochemiczne przeprowadzono z użyciem przeciwciała anty-DSTYK (zwanego również numerem dostępu do przeciwciała anty-RIP5, numer dostępu do bazy wiedzy o białkach uniwersalnych, numer katalogowy Q6XUX3, sc-162109, Santa Cruz Biotechnology) na tkankach zatopionych w parafinie za pomocą ciepła -indukowane pobieranie antygenu. Testy immunofluorescencyjne przeprowadzono przy użyciu następujących przeciwciał: przeciwciało anty-RIP5, przeciwciała przeciwko receptorom czynnika wzrostu fibroblastów (FGF) i 2 (odpowiednio przeciwciała anty-FGFR1 i anty-FGFR2), przeciwciało przeciwko akwaporynie-2, oraz przeciwciało przeciwko e-kadherynie (patrz Dodatek dodatkowy). Nizinio danio pręgowany
Oligomery morfolinowe zaprojektowano tak, aby blokowały dendykę danczego (numer referencyjnego numeru referencyjnego Narodowego Centrum Biotechnologii, NM_205627.2), dawcę ekwipotencjalnego eksonu 9 i skracały lub usuwały domenę kinazową wiążącą ATP. Wstrzyknięcia Morpholino przeprowadzono również w homozygotach białkowych supresora nowotworu (p53) 12 w celu kontrolowania nieswoistych efektów antysensownych.
Małe powalenie RNA interferującego i Western Blotting
Ludzkie zarodkowe komórki nerki 293T hodowano za pomocą standardowych procedur. Komórki transfekowano mieszaniną małych interferujących RNA DSTYK (siRNA, SMARTpool, Dharmacon); dla kontroli negatywnej wykorzystaliśmy pulę siRNA, która została przetestowana przez producenta pod kątem braku interferencji z jakimkolwiek transkryptem. W 72 do 96 godzin po transfekcji komórki głodzono w pożywce pozbawionej surowicy i traktowano FGF. Blotting przeprowadzono jak powyżej za pomocą kozich przeciwciał anty-RIP5 i króliczych anty-FGFR2; mysie przeciwciało dehydrogenazę przeciw glicerolu 3-fosforanowego; króliczą antyfosforylowaną kinazę regulowaną sygnałem pozakomórkowym (pERK) i 2 oraz przeciwciała przeciwko regulatorowi pozakomórkowemu kinazy (ERK) i 2; i antymas owczego przeciwciała znakowanego peroksydazą chrzanową, anty-wirus osła lub przeciwciało przeciwłojowe osła. Szczegółowe metody są zawarte w dodatkowym dodatku.
Wyniki
Mutacje hetezygotyczne w DSTYK
Analiza wiązań genomewidów z wykorzystaniem analizy tylko tych danych pozwoliła zidentyfikować pięć regionów genomu, które były wspólne dla wszystkich siedmiu dotkniętych członków (ryc. 1). Te interwały łącznie obejmowały 55,44 Mb (około 1,8%) genomu, zawierającego 645 genów kodujących białka (tabela S2 w dodatkowym dodatku). Analiza wariantów liczby kopii we wszystkich dotkniętych chorobą wyklucza poważne zaburzenia równowagi genomowej (dane nie przedstawione).
Sekwencjonowanie całego egzaminu, przeprowadzone w grupie 13 i 19 z badanej rodziny (Figura 1A) przy średniej głębokości pokrycia około 108 razy na zasadę, zidentyfikowało 14943 warianty pojedynczego nukleotydu (SNV) w całym genomie, w tym 709 SNV, które były nieobecny we wszystkich publicznych bazach danych
[przypisy: cyprofloksacyna, amlodypina, cyklopiroksolamina ]