Objawy moczowe

Chociaż opisano przypadki ostrego rozlanego zapalenia kłębków nerkowych, w których choroba objawia się klinicznie nadciśnieniem tętniczym, obrzękami i mocznicą bez zmian w moczu, to jednak objawy moczowe nie należą do najznamienniejszych. Ilość dobowa moczu w ostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych zmniejsza się do 400-200 ml, a w przypadkach ciężkich spostrzega się nawet bezmocz. Ciężar właściwy moczu bywa zwykle znacznie zwiększony, nawet do 1,025-1,030, wskutek zatrzymania wody w ustroju i niezmienionego zwrotnego wsysania w cewkach moczowych. W ciężkich jednak przypadkach z upośledzeniem zdolności zagęszczania moczu w cewkach może ciężar właściwy moczu nie przekraczać 1,010-1,015. Mocz jest mętny, wysycony, barwy opłuczyn mięsnych, o odczynie kwaśnym i zawiera obfity osad moczanów (osad ceglasty, sedimentum lateritium). Mocz W ostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych zawiera białko w ilości niedużej. przeważnie koło 1%0. Białkomocz wzrasta znacznie, jeżeli zapalenie kłębków przebiega z wybitnym udziałem cewek moczowych (nephrosonephritis diftusa acuto). W rzadkich przypadkach mocz nie zawiera wcale białka, zwłaszcza na początku choroby. Jest to tzw. ostre rozlane zapalenie kłębków nerkowych bezbiałkowe (glomerulonephritis diftusa acuta analbuminurica). Takie przypadki w naszym piśmiennictwie ogłosili Władysław Janowski, Antoni Gluziński oraz Marian Fromke. Białkomocz zmniejsza się z poprawą stanu zapalnego i może zniknąć zupełnie, nieraz dopiero po miesiącach. Prócz białka surowiczego czasami stwierdza się w moczu białka strącalne kwasem octowym na zimno, zwłaszcza w końcowym okresie choroby. Białka te utrzymują się najdłużej i dlatego ich obecność może być wskazówką, że sprawa zapalna jeszcze nie wygasła. Najznamienniejszą cechą moczu w ostrym rozlanym zapaleniu kłębków nerkowych jest obecność w nim krwi (haematuria). Tego objawu nie ma tylko wtedy, gdy kłębki są zupełnie dla krwi niedrożne. Dużą ilość krwi w moczu można poznać już gołym okiem, zmienia ona bowiem barwę moczu na ciemnobrunatną z różnymi odcieniami, aż do barwy opłuczyn mięsnych. Krwiomocz wzmaga się nieraz, gdy pętle naczyniowe kłębków stają się ponownie drożne. Okres większej domieszki krwi dającej się wykryć już gołym okiem trwa przeważnie krótko, natomiast drobnowidowo stwierdza się krwinki czerwone w moczu nieraz bardzo długo, często nawet dłużej niż białkomocz. W obrazie drobnowidowym krwinki czerwone bywają zwykle zmienione i nieraz wyługowane (tzw. cienie krwinek). Prócz czerwonych krwinek w osadzie moczu stwierdza się krwinki białe, nabłonek nerkowy oraz wałeczki szkliste, ziarniste i wałeczki, złożone z krwinek czerwonych, białych lub z nabłonka nerkowego. Wałeczki są. liczniejsze w przypadkach ostrego rozlanego zapalenia kłębków z większym udziałem układu cewkowego. W okresie zdrowienia stwierdza się nieraz zwyrodnienie tłuszczowe białych krwinek i nabłonka oraz wałeczki tłuszczowe. [podobne: kino sokolnia słupca, emg badanie na czym polega, rosaćwik]