ZABURZENIA KURCZLIWOSCI MIESNIA SERCOWEGO (INOTROPOWE)

ZABURZENIA KURCZLIWOŚCI MIĘŚNIA SERCOWEGO (INOTROPOWE). Zaburzenia kurczliwości mięśnia sercowego wiodą do powstania tętna nierównego (pulsus inaequalis), cechującego się nierównomierną wysokością fal. Skurcze słabsze mogą być bezskuteczne, wtedy powstaje tętno przerywane (pulsus intermiuens), a jeżeli skurcz bezskuteczny występuje po każdym skurczu prawidłowym tętno rzadkie (pulsus rarus). Od tętna rzadkiego, zależnego od skurczów dodatkowych (pulsus rarus extrasystolicus), tętno to różni się tym, że w pracy serca nie ma przerwy wyrównawczej. Jeżeli następuje zupełnie regularnie na przemian skurcz prawidłowy i słaby, to powstanie tętno naprzemienne (pulsus alternans). Jego cechą jest to, że na krzywej tętna nie ma po skurczu słabym przerwy wyrównawczej, w przeciwieństwie do tętna bliźniaczego. Skurcze słabsze zależą prawdopodobnie od zdrowych włókien mięśnia sercowego. Tego, natomiast włókna uszkodzone nie biorą udziału w ich powstawaniu. Po dłuższym wypoczynku uszkodzone włókna odzyskują pobudliwość i kurczliwość i sprawiają razem z włóknami zdrowymi silniejszy skurcz. [patrz też: boraks apteka, kardiolog garwolin, choroba werdniga hoffmana ]