Dbanie o nasze wojska transseksualistów – znikome koszty opieki związanej z przejściem

W dniu 13 lipca 2015 r. Sekretarz obrony USA Ashton Carter ogłosiła, że wojsko przewiduje zniesienie zakazu świadczenia usług przez osoby transpłciowe, których tożsamość płciowa nie jest zgodna z płcią przyznaną przy urodzeniu. Chociaż szacuje się, że obecnie w amerykańskich siłach zbrojnych pracuje około 12 800 osób transpłciowych (zob. Tabela objaśniająca szacunki), muszą one ukrywać swoją tożsamość płciową, ponieważ polityka wojskowa zakazuje im służby i zabrania lekarzom wojskowym zapewniania opieki związanej z przejściem. Chociaż niektóre osoby transpłciowe nie zmieniają swoich ciał tak, aby pasowały do ich tożsamości płciowej, agencje rządowe, sądy i naukowcy zgadzają się, że dla wielu opieka związana z przejściem (operacja potwierdzająca płeć, terapia z użyciem hormonów krzyżowych lub oba) jest medycznie niezbędna, a organy nadzoru państwa uznały wyłączenia medyczne za nie do obrony, aw niektórych przypadkach bezprawnie dyskryminujące. Jednak w odpowiedzi na oświadczenie Cartera, przeciwnicy w Pentagonie i poza nią wyrazili obawy dotyczące kosztów zapewnienia takiej opieki. Po przeanalizowaniu kosztów, jakie poniosą wojsko, zapewniając opiekę związaną z przejściem, jestem przekonany, że jest zbyt niska, aby uzasadnić rozważania w obecnej debacie politycznej. W szczególności szacuję, że świadczenie opieki związanej z przejściem będzie kosztować wojsko 5,6 miliona dolarów rocznie lub 22 centy na członka na miesiąc. Oczywiście koszty będą zależeć od tego, ile osób transpłciowych obsługuje i korzysta z opieki, a szacunki są wrażliwe na pewne założenia, takie jak oczekiwanie, że wojsko nie stanie się pracownikiem magnesu dla osób transpłciowych szukających świadczeń opieki zdrowotnej. Chociaż moje szacunki dotyczące wykorzystania i kosztu są dość zbliżone do rzeczywistych danych dostarczonych przez sojusznicze siły zbrojne, wydaje się jasne, że według jakiejkolwiek wiarygodnej metody szacowania, koszt wynosi niewiele więcej niż błąd zaokrągleń w rocznym budżecie służby zdrowia na budżet 47,8 miliardów dolarów.
Moje obliczenia są następujące. W 2014 r. Uczeni ocenili, że 15 500 osób transpłciowych służyło w wojsku z łącznej siły 2,581,000, ale obejmowały one żołnierzy, którzy nie kwalifikowali się do świadczeń zdrowotnych.1 Ponadto w ostatnich latach wojsko stało się mniejsze: od 31 maja 2015 r. , łącznie 2136779 żołnierzy obsługiwanych w aktywnej i wybranej rezerwie składników, a tym samym były uprawnione do świadczeń zdrowotnych. Zakładając, że liczba osób transpłciowych zmniejszyła się wraz z całkowitym rozmiarem sił, i wyłączając te, które służą w komponentach rezerwowych, których członkowie nie kwalifikują się do świadczeń medycznych, szacuję, że 12 800 żołnierzy transseksualnych służy obecnie i kwalifikuje się do opieki zdrowotnej.
Jeśli chodzi o oczekiwane wykorzystanie opieki związanej z przejściem, najnowsze badania sugerują, że wśród dużych cywilnych pracodawców, których plany ubezpieczeniowe oferują opiekę związaną z przejściem, w tym chirurgię i hormony, średnio 0,044 na tysiąc pracowników (jedno z 22 727) twierdzi, że opieka coroczna.2 Na podstawie tego wskaźnika wykorzystania siły zbrojnej mogą spodziewać się, że 94 osoby świadczące usługi transgenderowe będą wymagać opieki związanej z przejściem w ciągu roku. Jednak osoby transpłciowe są nadreprezentowane w wojsku przez czynnik dwóch – prawdopodobnie częściowo dlatego, że zanim osiągną akceptację samego siebie, wiele kobiet transpłciowych (osób biologicznie urodzonych, które identyfikują się jako kobiety) stara się udowodnić, że nie są transpłciowe przez dołączając do wojska i próbując dopasować się do jego kultury hypermasculine.5
Jeżeli osoby transpłciowe są dwukrotnie bardziej skłonne służyć w wojsku, niż pracować dla firm cywilnych, z których uzyskano 0,044 liczby, to szacuje się, że 188 osób spełniających świadczenia transgenderowe będzie wymagało pewnego rodzaju opieki związanej z przejściem
[patrz też: kardiolog garwolin, dimenhydrynat, rozyglitazon ]