Budowanie jaźni, budowanie Ameryki: Kulturowa historia psychoterapii

Dekonstrukcjonizm jest filozoficznym podejściem do wiedzy, która wywarła głęboki wpływ na amerykańskie życie intelektualne, więc nie jest zaskakujące, że narzędzia dekonstrukcjonistycznej myśli powinny zostać wykorzystane w historii psychoterapii. Ta książka jest intrygującą syntezą historii, filozofii, polityki medycznej oraz teorii i praktyki psychoterapeutycznej. W konstruowaniu jaźni, konstruowaniu Ameryki, Philip Cushman, psycholog z California School of Professional Psychology w Alameda, twierdzi, że psychoterapia praktykowana w Stanach Zjednoczonych jest najlepiej rozumiana jako artefakt kulturowy, który ogólnie nadmiernie podkreślał indywidualność i indywidualność. samego siebie. Cushman zaczyna od opowiedzenia historii pojęcia siebie w Ameryce. Najbardziej podstawową ideą Cushmana jest to, że z biegiem czasu nie ma stałości ludzkiego ja ; że ja konkretnej epoki jest unikalne dla tamtej epoki; i jako następstwo, że nie ma chorób psychicznych, które są uniwersalne. Jak to ujął Cushman: Nie ma już uniwersalnych chorób, więcej niż istnieje uniwersalne ja . Jaźń konkretnej ery jest konstruowana przez środowisko społeczne tamtej ery i rozwija w ten sposób pewne szczególne cechy. Opierając się na tym pojęciu, Cushman śledzi historyczny rozwój idei jaźni i psychoterapii w Ameryce.
W Stanach Zjednoczonych najwcześniejszym podejściem do terapii było podejście mesmeryków, którzy wykorzystali dyskurs naukowy, aby rozwiązać problemy duchowe. Mesmeryzm był potężną i skuteczną siłą polityczną, która wykorzystywała połączenie psychologii, religii i politycznej zmowy , aby pomóc państwu w politycznej kontroli obywateli. Później mroczny widok Sigmunda Freuda na ludzką naturę i ludzkie impulsy przybył do Ameryki. Ale w Ameryce psychoanaliza została przekształcona i nie stała się oknem na ciemność wewnętrznego życia, ale środkiem, dzięki któremu jednostka może uświadomić sobie kapitalistyczny ideał osobistego doskonalenia i większej wydajności. Stworzyła nową wizję życia wewnętrznego i zapewniła środki, dzięki którym można zbadać wewnętrzne życie. Psychoanaliza pozwoliła na medykalizację jaźni i stworzyła naukowy język do omawiania wewnętrznych wydarzeń, które wcześniej były wyłącznym przedmiotem dyskursu teologicznego lub filozoficznego. W tym wszystkim jednak psychoanaliza promowała złudzenie wyjątkowego i indywidualnego ja.
Niektórzy psychologowie, zwłaszcza Harry Stack Sullivan, opracowali podejście psychologiczne, które w pełni doceniło rolę ludzkich powiązań w tworzeniu wewnętrznego życia. Ale to podejście było zbyt radykalne dla amerykańskiej psychologii i psychiatrii jako całości i zostało porzucone dla bardziej smacznych i indywidualistycznie zorientowanych idei teoretyków stosunków między przedmiotami, takich jak Melanie Klein, DW Winnicott i Heinz Kohut. Ich teorie miały charakter nieświadomie konsumencki i miały tendencję do promowania politycznego i społecznego status quo. Natomiast hermeneutyczne podejście do terapii, które popiera Cushman, postrzega siebie jako niestabilny i zmieniający się produkt sił kulturowych i politycznych oraz interakcji społecznych
[hasła pokrewne: xotepic, dimenhydrynat, getinautopartner ]